TAAL 
Inherente gebreken en beperkingen van het spuitgietproces
1. Exorbitante schimmelkosten (nachtmerrie voor kleine batches)
Hoge kosten voor stalen matrijzen: graveren a spuitgieten mal kost honderdduizenden dollars, en complexe constructies (zoals mallen voor cilinderblokken voor auto's) kunnen net zoveel kosten als een luxe auto.
Hoge kosten van vallen en opstaan: als er gebreken zijn in het matrijsontwerp, zijn de kosten van een enkele aanpassing voldoende om tien iPhones te kopen; kleine bedrijven kunnen het zich eenvoudigweg niet veroorloven.
2. Beperkte materiaalkeuze (metalen kooi)
Angst voor metalen met een hoog smeltpunt: Koper, staal en andere metalen hebben ultrahoge temperaturen nodig om te smelten, waardoor de mal direct uitbrandt; alleen "zachte" metalen zoals aluminium, zink en magnesium kunnen worden gebruikt.
Vermijden van zuivere metalen: Zuiver aluminium heeft een slechte vloeibaarheid en moet worden gemengd met silicium/koper om een legering te vormen, waardoor een compromis in de prestaties wordt gedwongen.
3. Ontwerpbeperkingen (structurele compromissen)
Verplichte compromis over de diepgangshoek: Onderdelen moeten een diepgangshoek van ≥1° hebben (zoals een piramidevorm); recht op en neer gaande structuren blijven aan de mal plakken en worden gesloopt.
Beperkingen van de wanddikte: Te dun (<0,5 mm) verhindert volledige vulling met gesmolten aluminium, en te dik (>15 mm) veroorzaakt onvermijdelijk krimpholtes; ontwerpers worden gedwongen elke millimeter minutieus te berekenen.
4. Moeilijk te elimineren interne defecten (porositeitskanker)
Ingesloten lucht: Lucht wordt opgesloten tijdens hogesnelheidsinjectie, wat resulteert in bellen (porositeit) in het onderdeel, die er onder röntgenstraling uitzien als honingraatkool.
Vacuümspuitgieten is ook moeilijk uit te harden: hoewel het de porositeit kan verminderen, is de apparatuur 30% duurder, waardoor deze onbetaalbaar wordt voor kleine fabrieken.
5. Lastige oppervlaktebehandeling (verschijningsmoordenaar)
Resten van losmiddel: Als het losmiddel op waterbasis niet volledig wordt weggeblazen, verschijnen er witte vlekken op het oppervlak van het onderdeel, die lijken op schimmel na het anodiseren.
Vloeisporen en kleurverschillen: De vloeisporen van het gesmolten aluminium kunnen niet volledig worden geëlimineerd en vertonen "waterrimpelingen" wanneer ze met lichte kleuren worden geverfd.
6. Kwetsbare verboden zones (dodelijke arbeidsomstandigheden)
Broosheid bij ultralage temperaturen: Onder -30℃ worden aluminiumlegeringen ‘koekjes’, die uiteenspatten bij een botsing (bijvoorbeeld onderdelen van apparatuur die in het noordpoolgebied worden gebruikt).
Langdurige trillingen leiden tot vermoeidheid: microporiën in gegoten onderdelen zetten uit onder trillingen, wat uiteindelijk kan leiden tot breuken (bijvoorbeeld motorbevestigingsbeugels).
